Taip untuk mencari

Mendalam Waktu membaca: 6 minit

Bagaimanakah Kerajaan Memastikan Perancangan Keluarga Sukarela Kekal sebagai "Perkhidmatan Penting" Semasa COVID-19?

Tumpuan pada Afrika Timur dan Selatan


Dalam pelbagai cara yang sesuai dengan konteks mereka, negara di seluruh dunia telah menyesuaikan panduan antarabangsa mengenai penyediaan perancangan keluarga sukarela dan penjagaan kesihatan reproduktif yang berkaitan semasa pandemik COVID-19. Menjejaki sejauh mana dasar baharu ini berjaya dalam mengekalkan akses wanita kepada penjagaan yang selamat dan berkualiti tinggi akan memberikan pengajaran berharga untuk tindak balas terhadap kecemasan kesihatan awam pada masa hadapan.

Pada akhir Januari 2020, Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) mengisytiharkan COVID-19 sebagai Kecemasan Kesihatan Awam Kebimbangan Antarabangsa, pengisytiharan rasmi yang mencetuskan kerajaan untuk memberi mandat bahawa hanya penjagaan kesihatan "penting" disediakan semasa wabak. Walaupun berniat baik, arahan ini juga samar-samar. Walaupun pekerja penjagaan kesihatan berebut untuk menguruskan gelombang pesakit yang sangat berjangkit dan sering sakit kritikal, siapa yang memutuskan jenis penjagaan kesihatan yang penting?

Di tengah-tengah penetapan perkhidmatan "penting" yang tidak konsisten, kemudahan kesihatan yang terbeban, penutupan, gangguan rantaian bekalan, dan sekatan perjalanan, tanpa tindakan tegas, penyediaan perancangan keluarga sukarela pasti akan menurun, dengan kesan yang berpotensi memusnahkan. Institut Guttmacher menganggarkan kesannya daripada penurunan berkadar 10% dalam penggunaan kaedah kontraseptif boleh balik jangka pendek dan panjang di 132 negara berpendapatan rendah dan sederhana. Mengikut pengiraan mereka, ini akan mengakibatkan tambahan 49 juta wanita dengan keperluan yang tidak dipenuhi untuk kontraseptif moden dan tambahan 15 juta kehamilan yang tidak diingini dalam tempoh setahun.

Nasib baik, kerajaan telah mengambil langkah untuk membantu memastikan penjagaan perancangan keluarga secara sukarela kekal penting dan boleh diakses. Di bawah, kami menyerlahkan tindakan yang diambil oleh lima negara di Afrika Timur dan Selatan dan membandingkan panduan mereka dengan cadangan WHO berikut:

  • Penggantian: Jadikan pilihan kontraseptif lain (termasuk kaedah penghalang, kaedah berasaskan kesedaran kesuburan dan kontraseptif kecemasan) lebih mudah didapati sekiranya kaedah kontraseptif biasa wanita tidak tersedia.
  • Keperluan santai untuk preskripsi: Sediakan akses tanpa gangguan dan bekalan berbilang bulan untuk kontraseptif oral atau suntikan sendiri dan kontraseptif kecemasan, bersama-sama dengan maklumat yang jelas tentang kaedah dan cara mengakses penjagaan rujukan untuk reaksi buruk.
  • Perkongsian tugas: Membolehkan farmasi dan kedai ubat meningkatkan julat pilihan kontraseptif yang boleh mereka sediakan dan membenarkan preskripsi berbilang bulan dan pentadbiran sendiri kontraseptif suntikan subkutan jika ada.
Negara Penggantian Keperluan Preskripsi Santai Perkongsian Tugas
Kenya X Isi semula 3 bulan untuk pil Pengedaran pil dan kondom berasaskan komuniti (CBD).
Menawarkan panduan untuk penyediaan suntikan berterusan dan kaedah lain yang dibenarkan di farmasi dan kedai ubat sektor swasta
Uganda X Isi semula 3 bulan untuk pil Dibenarkan untuk pekerja kesihatan masyarakat (CHW), tetapi tiada penekanan yang jelas terhadap sektor swasta
Tanzania Pil kontraseptif kecemasan (ECP) disyorkan Isi semula 3 bulan untuk pil Syorkan ECP disediakan di semua farmasi dan kedai ubat
Zambia X Isi semula 3 bulan untuk pil X
(Tidak menolak, tetapi tidak memberikan panduan yang jelas)
Zimbabwe Kaedah kesedaran kesuburan (FAM) Isi semula 3 bulan untuk pil X
(Tidak menolak, tetapi tidak memberikan panduan yang jelas)

Kenya

Kenya mengeluarkan dokumen panduan, Panduan Praktikal untuk Penyediaan Penjagaan dan Perkhidmatan Ibu, Bayi Baru Lahir dan Perancang Keluarga semasa Konteks COVID-19, yang secara rasminya menetapkan perancangan keluarga sukarela sebagai perkhidmatan penting. Cadangan termasuk:

  • Menyediakan kaedah yang memerlukan kurang interaksi pelanggan/pekerja kesihatan (contohnya, pil kontraseptif oral [OCP] berbanding sisipan peranti intrauterin [IUD] baharu), jika boleh diterima oleh pelanggan
  • Menawarkan pengisian semula lanjutan (bekalan tiga bulan) pil
  • Menawarkan suntikan di kemudahan kesihatan sektor awam dan swasta
  • Meminimumkan kesesakan di kemudahan kesihatan dengan menawarkan penjagaan perancangan keluarga 24 jam sehari, tetapi akses pelanggan yang mengejutkan
  • Kaunseling wanita tentang kesan sampingan biasa kontraseptif untuk menghalang pemberhentian kaedah pramatang
  • Menggalakkan perkongsian tugas melalui pengedaran berasaskan komuniti dan kemudahan sektor swasta, seperti kedai ubat dan farmasi, untuk meringankan beban kemudahan penjagaan kesihatan (hanya untuk pil dan kondom)
  • Bekerjasama dengan pengendali teksi motosikal yang dipercayai untuk menghantar pil dan kondom kepada wanita dalam komuniti mereka

Keterbukaan Kenya terhadap perkongsian tugas membezakannya daripada beberapa negara jiran. Secara umumnya, panduan kerajaan menggalakkan keseimbangan antara inovasi dan kesetiaan kepada cadangan yang ditetapkan untuk mengekalkan akses wanita kepada penjagaan perancangan keluarga yang selamat dan berkualiti tinggi.

Uganda

Kemudahan Pembiayaan Global dianggarkan bahawa disebabkan gangguan semasa berkaitan COVID, peratusan wanita berkahwin yang menggunakan kaedah perancangan keluarga moden dan tradisional boleh menurun daripada tahap semasa 44% kepada 26% dalam setahun, tanpa campur tangan. Untuk membantu menangkis hasil yang merosakkan daripada anggaran 941,800 lebih sedikit wanita yang menerima penjagaan perancangan keluarga, Kerajaan Uganda mengeluarkan dokumen panduan sementara, Penyampaian Perkhidmatan Kesihatan Penting yang Berkekalan dalam Konteks COVID-19 di Uganda, mengutamakan perancangan keluarga sukarela sebagai perkhidmatan penting. Selepas itu, Kementerian Kesihatan (KKM) menyediakan garis panduan khusus mengenai penjagaan kesihatan reproduktif dalam konteks wabak itu. Pendekatan memberi tumpuan kepada:

  • Menekankan pengedaran berasaskan komuniti melalui pasukan kesihatan kampung (dengan had bilangan orang yang menghadiri acara komuniti) dan pengendali teksi motosikal untuk berhubung dengan pelanggan yang memerlukan pengisian semula
  • Meneruskan jangkauan klinikal untuk kaedah jangka panjang dan kekal
  • Menyediakan bekalan kaedah jangka pendek selama tiga bulan, dan bukannya memerlukan wanita kembali ke klinik setiap bulan
  • Menyokong kesinambungan kontraseptif di kalangan wanita yang ingin mengehadkan atau menjarakkan kelahiran (contohnya, pekerja penjagaan kesihatan menyemak rekod untuk mengenal pasti pelanggan yang memerlukan pengisian semula dan menghubungi mereka melalui pasukan kesihatan kampung atau pengendali teksi motosikal terlatih)
  • Menasihati pihak berkuasa kesihatan daerah untuk mempertimbangkan untuk mengekalkan tahap stok yang lebih tinggi daripada biasa, jika boleh

Adalah menarik untuk diperhatikan bahawa walaupun terdapat beberapa program perintis yang berjaya, panduan COVID Uganda tidak mengesyorkan perkongsian tugas melalui penyediaan suntikan di klinik sektor swasta atau oleh kedai ubat. Walau bagaimanapun, rancangan Uganda untuk menyemak rekod perubatan untuk mengenal pasti wanita yang memerlukan pengisian semula dan melibatkan pemandu teksi motosikal yang dipercayai untuk menghubungi pelanggan ini adalah pendekatan baru yang boleh direplikasi dengan mudah jika berjaya.

Tanzania

Semasa a webinar pada bulan Jun, Dr. Alfred Mukuwani, Penolong Pengarah bagi Kesihatan Reproduktif dan Kanak-Kanak Tanzania, menjelaskan bahawa pendekatan Tanzania terhadap COVID-19 berbeza daripada beberapa negara jiran. Negara itu tidak pernah mengunci sepenuhnya, sebaliknya menekankan pencegahan jangkitan, terutamanya melalui cuci tangan. Tanzania Garis Panduan Praktikal Baharu untuk Pemakanan Ibu dan Perkhidmatan Kesihatan Anak dan Perancang Keluarga semasa COVID-19 memberi tumpuan kepada langkah-langkah berikut:

  • Menjejaki inventori dengan teliti dan memesan komoditi dengan tepat untuk meminimumkan kehabisan stok
  • Menangguhkan prosedur pembedahan invasif elektif, seperti pengikatan tiub dua hala
  • Meneruskan menawarkan penjagaan perancangan keluarga berasaskan kemudahan, dan melaksanakan kawalan pencegahan jangkitan untuk melindungi kedua-dua pelanggan dan penyedia perkhidmatan
  • Menangguhkan penyingkiran kaedah bertindak panjang untuk mengurangkan hubungan fizikal antara pelanggan dan penyedia penjagaan kesihatan
  • Menggantung jangkauan komuniti sehingga sekatan pergerakan yang meluas ditarik balik
  • Memastikan bahawa ECP—dianggap sangat penting manakala orang ramai dinasihatkan untuk tinggal di rumah—tersedia di semua kemudahan dan kedai ubat dan daripada CHW
  • Menyediakan OCP dengan pengisian semula sehingga tiga bulan

Penyediaan ECP adalah unik untuk Tanzania antara negara yang dibincangkan di sini, dan kebolehcapaian sedia mereka adalah amat penting.

Zambia

Kerajaan Zambia maju Garis Panduan Umum Penerusan Perkhidmatan Kesihatan Awam Yang Penting, yang menyatakan bahawa kemungkinan peningkatan kehamilan yang tidak diingini semasa pandemik memerlukan akses berterusan wanita kepada maklumat dan penjagaan perancangan keluarga secara sukarela. Strategi Zambia untuk mengekalkan kesinambungan perancangan keluarga sukarela bergantung pada:

  • Menyediakan kaedah jangka pendek, kerana ia mudah ditadbir, selamat untuk kebanyakan wanita, dan memerlukan interaksi yang agak sedikit antara pelanggan dan pembekal
  • Keperluan santai yang berkaitan dengan pengisian semula pada OCP, membenarkan pengisian semula selama tiga bulan

Walau bagaimanapun, kontraseptif suntikan adalah kaedah yang paling popular di kalangan wanita Zambia, dan garis panduan itu tidak menekankan perkongsian tugas (seperti penyediaan oleh kedai ubat) untuk meningkatkan akses atau mengurangkan beban kemudahan. Selain itu, perkhidmatan jangkauan telah digantung, dan garis panduan itu menangguhkan penyingkiran kaedah jangka panjang, penyediaan IUD, dan pembedahan elektif seperti vasektomi dan pengikatan tiub. Akibatnya, secara praktikalnya, ramai wanita akan mempunyai sedikit pilihan selain kondom dan OCP, yang mungkin mengakibatkan pengurangan penggunaan perancangan keluarga sukarela.

Zimbabwe

Beberapa klinik perancang keluarga di Zimbabwe telah ditutup kerana COVID-19, dan yang lain telah menangguhkan perkhidmatan jangkauan. Walaupun klinik tetap dibuka dan menyediakan rangkaian penuh penjagaan kontraseptif, kehadiran telah menurun dengan ketara; satu pertubuhan bukan kerajaan (NGO) dilaporkan bahawa bilangan pelanggan menurun sebanyak 70% pada April 2020. KKM Zimbabwe membangunkan panduan yang, sama seperti negara-negara lain, menegaskan bahawa perancangan keluarga sukarela adalah perkhidmatan penting dan peruntukannya akan diteruskan semasa pandemik. Walau bagaimanapun, tidak seperti Zambia dan Kenya—yang strategi utamanya ialah penyediaan kaedah bertindak pendek—Zimbabwe mempromosikan kaedah kesedaran kesuburan (FAM), seperti amenorea laktasi dan Kaedah Hari Standard. Penekanan kepada FAM ini adalah unik; mereka adalah pilihan yang berdaya maju, terutamanya memandangkan akses kepada kemudahan adalah terhad. Walau bagaimanapun, keberkesanan FAM berbeza-beza, dan kaunseling intensif akan diperlukan untuk berjaya mengalihkan klien yang sedang menggunakan kaedah lain.

Implikasi Untuk Akses Kontraseptif Berterusan

Negara Implikasi garis panduan untuk akses kontraseptif yang berterusan
Kenya Garis panduan ini secara amnya mempunyai implikasi positif untuk akses berterusan kepada kaedah jangka pendek. Perkongsian tugas melalui CBD (pil dan kondom) dan sektor swasta diketengahkan, termasuk melalui cara inovatif seperti pengusaha teksi motosikal. Kaedah jangka panjang tersedia untuk wanita untuk memulakan dan/atau meneruskan jika mereka dapat melawat kemudahan.
Uganda Garis panduan ini secara amnya mempunyai implikasi positif untuk akses kontraseptif bagi orang yang selesa menerima penjagaan melalui CBD dan kemudahan kesihatan. Wanita yang jauh dari kemudahan mempunyai akses yang kurang, kerana garis panduan tidak menekankan peruntukan melalui klinik swasta atau kedai ubat. Akses adalah lebih terhad untuk pelanggan yang tidak mampu atau sanggup meninggalkan rumah mereka. Tiada penekanan pada FAM, yang boleh menjadi kaedah pengganti untuk pelanggan yang terperangkap di rumah.
Tanzania Garis panduan ini menawarkan beberapa kesinambungan untuk orang yang sanggup dan mampu mengunjungi kemudahan atau kedai ubat (daripada negara yang disemak di sini, hanya Tanzania yang tidak mengunci). Jika tidak, akses adalah terhad kerana jangkauan komuniti klinikal dan CBD digantung. Garis panduan ini mengesyorkan bahawa kedai ubat dan farmasi menyimpan ECP.
Zambia Garis panduan ini menawarkan beberapa kesinambungan perancangan keluarga, terutamanya untuk pelanggan yang memilih pil atau kondom, tetapi menawarkan pilihan yang sangat sedikit untuk wanita yang lebih suka kaedah bertindak panjang.
Zimbabwe Dengan penjagaan jangkauan klinikal digantung dan CHW dinasihatkan untuk tinggal di rumah, pilihan kontraseptif adalah terhad untuk wanita yang tidak dapat atau tidak mahu melawat kemudahan. Garis panduan mengesyorkan menggantikan dengan FAM, tetapi keberkesanan kaedah ini terhad jika wanita dan pasangan tidak diberi kaunseling dengan betul tentang penggunaannya dan kepentingan pematuhan.

Apakah yang Boleh Kita Pelajari daripada Pelbagai Respons terhadap COVID-19 ini?

Walaupun panduan WHO menyediakan platform generik untuk respons terhadap COVID-19, negara yang dibincangkan di sini disesuaikan mengikut matlamat, dasar dan konteks politik mereka sendiri. Syor WHO yang paling biasa diterima pakai ialah melonggarkan keperluan bagi membolehkan akses yang lebih mudah kepada kaedah bertindak pendek sehingga tiga bulan. Walau bagaimanapun, bagi cadangan supaya penggantian dibuat apabila kaedah pilihan tidak tersedia, panduan negara berbeza sedikit. Sebagai contoh, Zimbabwe mengutamakan FAM, manakala Tanzania mengutamakan kontraseptif kecemasan. Terdapat juga variasi ketara dalam tahap fleksibiliti: Walaupun Uganda dan Kenya mempunyai pendekatan yang lebih terbuka yang menggalakkan inovasi, Tanzania dan Zambia nampaknya lebih ketat.

Pandemik telah menyebabkan negara-negara dengan pantas menyesuaikan dasar mereka dan menerima pakai langkah-langkah yang, dalam keadaan biasa, boleh mengambil masa bertahun-tahun untuk dilaksanakan. Apabila kecemasan dinaikkan, akan ada banyak peluang untuk mengkaji apa yang berkesan, apa yang tidak, dan apakah langkah yang mungkin digunakan bukan sahaja untuk wabak masa depan tetapi juga untuk panduan perancangan keluarga setiap hari. Soalan program dan penyelidikan ilustrasi termasuk:

  • Adakah wanita yang diberikan isian semula pil selama tiga bulan terus mengambilnya seperti yang ditetapkan, atau adakah mereka terlupa tanpa daftar masuk bulanan biasa dengan pembekal? Adakah mereka menghadapi masalah dengan menyimpan pil selama tiga bulan?
  • Sekiranya tiada pilihan lain, berapa ramai pasangan yang menggunakan FAM dan bagaimanakah kadar kehamilan terjejas? Di mana FAM berkesan, apakah jenis kaunseling yang diterima oleh wanita dan pasangan?
  • Sejauh manakah kejayaan inovasi tersebut, seperti penggunaan pengendali teksi motosikal untuk menghantar kontraseptif semasa perintah berkurung? Mampukah wanita menanggung kos di penempatan miskin bandar atau kawasan luar bandar?
  • Bagaimanakah negara dapat mengubah dasar mereka dengan begitu pantas? Apakah yang boleh dipelajari oleh penyokong perancangan keluarga dan penyelidik dasar daripada proses tersebut
  • Sejauh manakah wanita dan pasangan berpuas hati yang terpaksa menukar daripada kaedah biasa mereka kepada sesuatu yang lebih mudah didapati semasa wabak? Adakah mereka bertukar kembali selepas peraturan dilonggarkan?
  • Bagaimanakah kadar kelahiran terjejas di setiap negara?

Ia masih harus dilihat sama ada tindak balas mana-mana negara akan lebih berjaya daripada yang lain. Melangkah ke hadapan, adalah penting untuk menjejaki semua metrik utama kesihatan reproduktif/perancangan keluarga untuk mempelajari pengajaran berharga daripada pengalaman wanita dan pasangan menggunakan perancangan keluarga sukarela pada masa yang luar biasa ini.

Dokumentasikan Kesan COVID pada FP Dengan Alat Ini

Dibiayai oleh USAID Penyelidikan untuk Projek Penyelesaian Boleh Skala (R4S)., dengan bantuan teknikal daripada yang dibiayai oleh USAID Projek EnvisionFP, membangunkan satu siri soalan tinjauan yang boleh ditambah pada kajian dan aktiviti yang sedang dijalankan untuk menangkap secara sistematik kesan wabak COVID-19 dan proses pemulihan terhadap akses dan penggunaan perancangan keluarga secara sukarela.

Frederick Mubiru

Pegawai Teknikal II, FHI 360

Frederick Mubiru, MSC ialah Pegawai Teknikal II di Jabatan Penggunaan Penyelidikan FHI 360 dan bekerja sebagai Penasihat Perancang Keluarga untuk projek Knowledge SUCCESS. Dalam peranannya, beliau menyediakan kepimpinan teknikal dan saintifik untuk mereka bentuk strategi dan keutamaan Pengurusan Pengetahuan untuk khalayak FP/RH projek, pembangunan produk kandungan dan menyokong perkongsian strategik untuk projek itu. Latar belakang Frederick sebagai Pengarah dan Pengurus Projek termasuk menyelia operasi projek Perancang Keluarga dan Jantina berskala besar dengan kedua-dua FHI 360 dan Institut Kesihatan Reproduktif di Universiti Georgetown, memberikan sokongan teknikal kepada Kementerian Kesihatan mengenai dasar FP dan Advokasi untuk Perkongsian Tugas, dan lain lain. Beliau sebelum ini menyelaraskan jabatan penyelidikan, pemantauan dan penilaian di MSH dan MSI di Uganda. Beliau memegang Ijazah Sarjana Sains dalam Kajian Populasi dan Kesihatan Reproduktif dari Universiti Makerere, Kampala.

Suzanne Fischer

Suzanne Fischer, MS, menyertai FHI 360 pada tahun 2002 dan kini merupakan Pengarah Bersekutu Pengurusan Pengetahuan di bahagian Penggunaan Penyelidikan, di mana beliau menyelia pasukan penulis, editor dan pereka grafik. Selain itu, dia mengkonseptualisasikan, menulis, menyemak dan mengedit kurikulum, alatan penyedia, laporan, taklimat dan kandungan media sosial. Beliau juga melatih penyelidik antarabangsa dalam menulis artikel jurnal saintifik dan telah memudahkan bengkel penulisan di lapan negara. Bidang teknikal yang diminatinya termasuk program kesihatan seksual dan reproduktif belia dan HIV untuk populasi utama. Beliau ialah pengarang bersama Sambungan Positif: Maklumat Utama dan Kumpulan Sokongan untuk Remaja yang Hidup dengan HIV.