Sistem penjagaan kesihatan di seluruh dunia sentiasa berdasarkan model pembekal kepada pelanggan. Walau bagaimanapun, pengenalan teknologi dan produk baharu, serta peningkatan kemudahan akses kepada maklumat, telah menyebabkan perubahan dalam cara perkhidmatan kesihatan boleh disampaikan—menempatkan pelanggan di pusat penjagaan kesihatan. Pelbagai bidang kesihatan, termasuk kesihatan dan hak seksual dan reproduktif (SRHR), telah menerima campur tangan penjagaan diri. Kaedah ini meningkatkan akses kepada dan penggunaan perkhidmatan kesihatan penting. Ini amat penting kerana sistem penjagaan kesihatan menjadi semakin terbeban, ditambah pula dengan keperluan mendesak untuk bertindak balas terhadap keperluan SRHR individu dan komuniti di semua peringkat kehidupan.
Soal jawab ini menyerlahkan kemajuan dan faedah memajukan penjagaan diri untuk SRHR di Uganda, melalui lensa Self-Care Expert Group (SCEG), sebuah kumpulan kerja teknikal di Uganda.
Apakah penjagaan diri dalam konteks penjagaan kesihatan, khususnya SRHR? Adakah ini konsep baru dan berbeza daripada apa yang diketahui dan telah diamalkan oleh individu selama ini?
Dr. Dinah Nakiganda, penolong pesuruhjaya kesihatan remaja dan sekolah di Kementerian Kesihatan/pengerusi bersama, Kumpulan Pakar Penjagaan Diri (SCEG) di Uganda: Penjagaan diri dalam bentuk kesedaran diri individu, ujian kendiri, dan pengurusan diri penjagaan kesihatan bukanlah perkara baru di Uganda; ia merupakan amalan lama di mana orang ramai memberikan diri mereka maklumat, produk atau perkhidmatan untuk mengekalkan, memelihara dan mempromosikan kesihatan dan kesejahteraan mereka.
Selama bertahun-tahun, produk baharu, maklumat, teknologi, dan campur tangan lain telah memberikan aplikasi penjagaan diri yang berbeza, dengan bidang kesihatan, termasuk SRHR, mengambil konsep dan amalan. Sebagai contoh, wanita boleh menguji sendiri kehamilan dan menggunakan kontraseptif suntikan sendiri, dan individu boleh menguji sendiri HIV walaupun sebelum garis panduan penjagaan diri global dilaksanakan.
Bagaimanakah COVID-19 telah mengubah persepsi keseluruhan tentang penjagaan diri, terutamanya apabila sistem kesihatan diregangkan dan sekatan mengehadkan akses kepada perkhidmatan tradisional?
Dr Lillian Sekabembe, timbalan wakil negara Population Services International, Uganda: Satu faedah yang Uganda dan negara lain perolehi sekarang ialah pandemik COVID-19 memaksa individu untuk sama ada dibangkitkan, mereka bentuk, menyesuaikan diri atau menggunakan segera penyelesaian dengan potensi untuk meringankan beban sistem penjagaan kesihatan yang sudah tertekan dan kekurangan sumber. Oleh itu, campur tangan penjagaan diri dan penggunaannya telah diperkuatkan oleh kesan pandemik COVID-19.
Pandemik telah memanfaatkan peluang untuk menghargai nilai penjagaan diri kerana ia telah meningkatkan dan membawa kawalan yang lebih besar di kalangan pihak berkepentingan. Nilai penjagaan diri untuk meningkatkan akses kepada dan liputan penjagaan kesihatan, sambil mengurangkan kebergantungan pada perkhidmatan berasaskan kemudahan dan tenaga kerja kesihatan yang terbeban, telah begitu ketara semasa pandemik dan penutupan yang berkaitan. Lebih-lebih lagi, COVID-19 telah mendedahkan peluang unik untuk memajukan penjagaan diri, menjadikannya lebih konsisten, selamat, berkesan, mampu milik dan memudahkan mereka yang memerlukannya.
Pada tahun 2019, WHO melancarkan Garis Panduan Disatukan untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk SRHR. Baru-baru ini, pada Jun 2021, WHO mengeluarkan garis panduan versi 2.1 yang disemak. Bagaimanakah Uganda memanfaatkan rangka kerja global ini untuk memajukan penjagaan diri di peringkat kebangsaan?
Dr Dinah Nakiganda: Pelancaran Garis Panduan Disatukan untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk Kesihatan pada Jun 2019 meningkatkan momentum untuk penjagaan diri secara global. Bagi Uganda, pengenalan garis panduan itu memulakan proses penstrukturan penjagaan diri dan memperkenalkannya dalam sistem penjagaan kesihatan sedia ada. Permulaan COVID-19 menambah kesegeraan kepada pendekatan penjagaan diri untuk mengurangkan tekanan terhadap sistem dan kemudahan penjagaan kesihatan untuk meningkatkan akses kepada perkhidmatan SRHR yang penting.
Uganda menggunakan pendekatan serampang dua mata untuk membangunkan garis panduan penjagaan diri. Pertama, pembangunan dokumen garis panduan itu sendiri, dan kedua, penyepaduan garis panduan ke dalam sistem kesihatan sedia ada, juga dirujuk sebagai pelaksanaan garis panduan. Peringkat pertama proses ini telah berjaya diselesaikan, dan SCEG sedang dalam proses ujian melaksanakan draf garis panduan. Tujuan melaksanakan garis panduan adalah untuk mengoptimumkan peluang untuk pengambilan penjagaan diri dalam sistem penjagaan kesihatan sedia ada. Pelajaran yang dipelajari kemudiannya boleh digunakan untuk memuktamadkan dan melancarkan Garis Panduan Kebangsaan untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk SRHR. Enam pasukan pasukan petugas, iaitu Kualiti Penjagaan (QoC), Peluang Tingkah Laku Sosial (SBC), Kewangan, Sumber Manusia, Ubat dan Bekalan, dan Penyesuaian & Pembelajaran Penilaian Pemantauan (MEA&L), telah digubal untuk memudahkan penyepaduan kendiri yang lancar. penjagaan dalam sistem kesihatan sedia ada.
Apakah beberapa intervensi penjagaan diri untuk SRHR yang telah dicadangkan/difokuskan untuk peningkatan di Uganda? Manakah antara campur tangan ini sudah mempunyai pemegang kepentingan dan/atau sokongan awam?
Dr. Moses Muwonge, pengarah eksekutif Yayasan Perubatan SAMASHA: Walaupun Garis Panduan Disatukan WHO untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk Kesihatan yang diterbitkan pada Jun 2019 menyenaraikan lima cadangan utama dengan pelbagai campur tangan penjagaan diri untuk dipertimbangkan untuk dipertingkatkan, Garis Panduan Nasional untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk SRHR [di Uganda] menonjolkan empat daripada pengesyoran ini dan campur tangan masing-masing, yang termasuk: Penjagaan Antenatal, Perancang Keluarga, Penjagaan Selepas Pengguguran dan STI. Pihak berkepentingan di Uganda mengutamakan kontekstualisasi panduan untuk campur tangan penjagaan diri untuk kawasan kesihatan SRHR sebagai pelan tindakan untuk kawasan kesihatan lain.
Memandangkan amalan penjagaan diri adalah dengan atau tanpa sokongan penyedia kesihatan, bagaimanakah beberapa komponen kritikal penjagaan kesihatan seperti kualiti penjagaan, penggunaan yang betul dan berkesan, kesinambungan penjagaan, dapat dipastikan?
Dr Moses Muwonge: Untuk penjagaan diri berkembang maju, mesti ada persekitaran yang membolehkan, produk berkualiti dan campur tangan yang tersedia di luar sistem kesihatan formal. Memastikan kualiti dalam penjagaan diri adalah kritikal, justeru rangka kerja konseptual WHO memudahkan pemikiran tentang kerumitan mempromosikan penjagaan diri yang berkualiti. Rangka kerja kualiti penjagaan diri, yang bergantung pada lima teras iaitu, kecekapan teknikal, keselamatan pelanggan, pertukaran maklumat, sambungan dan pilihan antara orang, dan kesinambungan penjagaan, telah disepadukan dalam Garis Panduan Penjagaan Diri Kebangsaan. untuk Intervensi Penjagaan Diri untuk SRHR [untuk Uganda].
Profesor Fredrick Edward Makumbi, timbalan dekan di Sekolah Kesihatan Awam Makerere (MaKSPH): Terdapat beberapa strategi praktikal yang penting untuk memastikan penjagaan diri yang berkualiti, seperti:
Komponen sosial, seperti penglibatan rakan kongsi dalam penjagaan diri, kekal penting dan mesti dipromosikan, kerana ini mungkin membolehkan pelaksanaan amalan selamat termasuk penyimpanan yang betul untuk penggunaan produk penjagaan diri yang berkesan.
Bagaimanakah sistem kesihatan boleh mencapai data tentang penjagaan diri (cth pengambilan, persepsi, dan sikap, dsb.)? Bagaimanakah penjagaan diri boleh diukur?
Profesor Fredrick Makumbi: Data tentang penjagaan diri boleh dicapai melalui pasukan kesihatan kampung, yang harus dilatih untuk memastikan data dikumpul dengan betul. Sumber lain untuk data penjagaan diri mungkin termasuk kedai ubat, yang sepatutnya dilatih, diberi kuasa dan disokong untuk menjana data sedemikian; tinjauan peringkat tempatan dan kebangsaan; dan pemantauan HMIS terhadap perkhidmatan perancang keluarga.
Apakah beberapa faedah (kepada individu dan sistem kesihatan) memajukan penjagaan diri untuk SRHR?
Dr. Olive Sentumbwe, Pegawai Kesihatan Keluarga dan Penduduk di Pejabat Negara Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) di Uganda: Intervensi penjagaan diri menawarkan strategi untuk mencapai orang ramai dengan perkhidmatan dan maklumat penjagaan kesihatan yang berkualiti. Ia membolehkan individu mengakses dan menggunakan maklumat dan perkhidmatan SRHR tanpa diskriminasi atau mengalami stigma. Di samping itu, penjagaan diri meningkatkan kerahsiaan, menghapuskan halangan untuk mengakses, meningkatkan autonomi individu, dan membolehkan mereka membuat keputusan mengenai kesihatan mereka sendiri tanpa rasa tertekan, terutamanya dalam kalangan populasi yang terdedah seperti golongan muda. Bagi sesetengah individu, penjagaan diri boleh diterima kerana ia memelihara privasi dan kerahsiaan mereka serta menghilangkan berat sebelah dan stigma yang mungkin timbul daripada penyedia semasa interaksi pelanggan-pembekal. Dalam jangka panjang, apabila penerima individu mengetahui di mana untuk mendapatkan produk dan cara menggunakannya dengan berkesan, ia menjadi lebih murah dan di bawah kawalan pengguna. Penjagaan diri akan membawa kesejahteraan mental yang lebih baik dan meningkatkan agensi dan autonomi terutamanya untuk kumpulan yang terdedah. Penyelidikan mencadangkan bahawa penjagaan diri menggalakkan hasil kesihatan yang positif, seperti memupuk daya tahan, hidup lebih lama, dan menjadi lebih bersedia untuk menguruskan tekanan.
Penjagaan diri memudahkan sistem kesihatan dan meningkatkan kecekapan dalam menangani isu kesihatan kritikal. Sebagai contoh, pengurusan pandemik COVID-19 mengakibatkan penugasan semula sebahagian besar penyedia kesihatan kepada pengurusan kes COVID-19, dengan itu mengurangkan lebar jalur sumber manusia mahir yang tersedia untuk bertindak balas terhadap kesihatan bukan berkaitan COVID-19. keperluan individu. Penjagaan diri meningkatkan liputan beberapa perkhidmatan kepada orang ramai, bagaimanapun, apabila penjagaan diri bukanlah pilihan yang positif tetapi lahir daripada ketakutan atau kerana tiada alternatif, ia boleh meningkatkan kelemahan dan membawa kepada hasil kesihatan yang buruk.
Bagaimanakah penjagaan diri untuk SRHR dapat memudahkan kemajuan agenda kesaksamaan dan kesaksamaan jantina di Uganda dan membolehkan wanita menggunakan hak kesihatan mereka?
Cik Fatia Kiyange, timbalan pengarah eksekutif di Pusat Hak Asasi Manusia dan Pembangunan Kesihatan: Intervensi penjagaan diri untuk SRHR melepaskan kuasa ke tangan wanita dan gadis. Ini membolehkan mereka menjaga kesihatan mereka sendiri, memberi mereka pilihan dan autonomi.
Wanita dan kanak-kanak perempuan bergelut dengan pelbagai isu berkaitan SRHR, daripada ketidakupayaan untuk mengakses dan menggunakan kaedah kontraseptif moden kepada mencegah jangkitan seksual dan kanser kesihatan reproduktif.
Oleh itu, penjagaan diri menjadi pendekatan yang boleh dipercayai dan berkesan untuk bertindak balas terhadap keperluan SRHR wanita dan gadis dengan cara yang paling berpatutan, sulit dan berkesan sambil mengekalkan kualiti penjagaan.
Apakah cabaran/pengajaran/amalan terbaik yang telah anda perhatikan dalam proses memajukan intervensi penjagaan diri di peringkat kebangsaan, menggunakan DMPA-SC sebagai contoh?
Cik Fiona Walugembe, pengarah projek di Advancing Contraceptives Options, PATH Uganda: Pelupusan bahan suntikan terpakai, penyepaduan data mengenai penjagaan diri ke dalam Sistem Maklumat Pengurusan Kesihatan (HMIS), masa yang tidak mencukupi untuk penyedia kesihatan untuk melatih pengguna secara berkesan dalam suntikan kendiri, pembelian pihak berkepentingan untuk penjagaan diri dan proses kelulusan dasar yang panjang merupakan cabaran paling cemerlang yang dihadapi semasa kami meningkatkan DMPA-SC di Uganda.
Dr Lillian Sekabembe: Kehabisan stok produk yang berpotensi disebabkan gangguan dalam rantaian bekalan dan kesediaan sistem kesihatan untuk mempercayakan individu dengan maklumat dan produk telah menjadi cabaran utama yang menjejaskan memajukan penjagaan diri.
Cikgu Fiona Walugembe: Walaupun penjagaan diri telah wujud, penggunaannya dalam alam SRHR adalah agak baru. Pihak berkepentingan perlu berfikir secara kreatif, menggunakan bukti, dan bekerjasama dengan pakar serta pemimpin yang berpengaruh dalam memperjuangkan konsep tersebut. Amalan terbaik, seperti penggunaan pendekatan reka bentuk berpusatkan manusia untuk reka bentuk program, mewujudkan rangka kerja pemantauan dan penilaian serta memanfaatkan sistem kesihatan sedia ada adalah kritikal.
Apakah yang boleh dilakukan untuk memastikan penjagaan diri tidak menjadi penyelesaian "orang miskin" kepada masalah sistem kesihatan?
Dr Moses Muwonge: Penjagaan diri untuk SRHR akan dilaksanakan di sektor awam di mana perkhidmatan percuma [sudah] disediakan. Ini termasuk pekerja kesihatan komuniti yang akan mendekati komuniti yang terdedah dan membina kesedaran penjagaan diri mereka. Manakala di sisi lain, jangkaan mereka yang berkemampuan akan mengakses produk untuk penjagaan diri daripada sektor swasta, di mana individu membeli komoditi dan perkhidmatan yang mereka perlukan.
Apakah visi kejayaan untuk penjagaan diri di Uganda?
Dr Dinah Nakiganda: Pada permulaan proses, pihak berkepentingan bergelut dengan membangunkan visi untuk menstruktur penjagaan diri di Uganda. Walau bagaimanapun, melalui SCEG, pihak berkepentingan berharap untuk melihat peningkatan dalam kesedaran tentang konsep penjagaan diri, penerimaan masyarakat terhadap penjagaan diri, dan integrasi intervensi penjagaan diri berkenaan dengan tadbir urus untuk mengukuhkan sistem kesihatan dan mencapai penjagaan kesihatan sejagat. liputan.