COVID-19 dan AYSRH: Pelajaran Adaptasi Program dan Kisah Ketahanan

Data menunjukkan perubahan yang sangat sedikit dalam penggunaan kontraseptif pada wanita yang lebih muda dari 25 serta secara keseluruhan. Tinjauan COVID-19 kemudiannya menunjukkan penggunaan kontraseptif di Burkina Faso dan Kenya sebenarnya lebih tinggi sedikit daripada tahap pra-pandemi (lihat graf di bawah).

Tinjauan COVID-19 kemudiannya menunjukkan sedikit peningkatan dalam wanita yang beralih kepada kaedah kontraseptif yang kurang berkesan atau tiada kaedah di. Secara amnya, peratusan wanita muda yang lebih kecil atau serupa berbanding wanita yang lebih tua bertukar (lihat graf di bawah).

Tinjauan yang sama juga menunjukkan bahawa lebih ramai wanita menyebut sebab berkaitan COVID-19 untuk tidak menggunakan kontraseptif. Di Lagos, lebih ramai wanita muda menyebut COVID-19 sebagai sebab untuk tidak digunakan, tetapi ini tidak berlaku dalam tetapan lain (lihat graf di bawah).

• Cik Packer mencadangkan penyesuaian dasar dan program membolehkan wanita meneruskan penggunaan kontraseptif semasa pandemik. Ini mungkin sebab kesannya tidak seteruk yang dikhuatiri pada asalnya.
• Bergantung pada penunjuk, terdapat perbezaan dalam penggunaan kontraseptif berdasarkan umur. Mereka tidak konsisten merentas negara malah dalam sesebuah negara pada masa yang berbeza. Data belia secara khusus tidak boleh dipisahkan untuk membezakan antara remaja (15-19) dan wanita muda (20-24). Ini mungkin mendedahkan lebih banyak cerapan, jadi kami memerlukan lebih banyak data untuk menganalisis kesan COVID-19 dengan berkesan terhadap AYSRH.

• Implikasi peringkat makro
  • Di peringkat komuniti, Dr. Ramaiya menemui laporan tentang jurang perbezaan jantina yang semakin meluas, peningkatan kelemahan untuk populasi istimewa, dan kesan ekonomi yang semakin teruk akibat wabak itu. Beliau secara khusus menyerlahkan kesan ekonomi: 60% daripada orang muda bimbang tentang masa depan ekonomi mereka, dan 80% melaporkan status ekonomi isi rumah yang lebih teruk berbanding sebelum wabak.
• Implikasi peringkat meso
  • Dr. Ramaiya mendapati bahawa golongan muda mengalami perhubungan sosial keluarga dan rakan sebaya yang kebanyakannya negatif. Pendidikan mereka terjejas terutamanya oleh COVID-19. Semakan itu mencatatkan penurunan ketara dalam mereka yang terlibat secara aktif dalam pembelajaran disebabkan faktor yang berkaitan dengan pendidikan berasaskan jauh. Faktor tersebut termasuk kekurangan sambungan internet yang boleh dipercayai, bahan atau sokongan yang tidak mencukupi daripada guru, dan lebih banyak masa dihabiskan untuk terlibat dalam kerja berbayar. Ini membawa kepada kadar yang lebih tinggi untuk berhenti sekolah awal.
• Implikasi kesihatan individu
  • Pandemik COVID-19 telah menjejaskan hasil kesihatan secara meluas untuk semua populasi, tetapi kesihatan mental pada golongan muda telah terjejas terutamanya. Golongan muda melaporkan kadar kemurungan, kebimbangan, tekanan, kesunyian, dan keinginan untuk membunuh diri yang lebih tinggi.
  • Dr. Ramaiya menemui 16 artikel khusus menangani pandemik dan kesihatan seksual dan reproduktif (SRH). Sebanyak 50% remaja tidak dapat mengakses penjagaan kesihatan kerana stigma COVID-19, kekurangan akses kepada kemudahan dan kos. Dr Ramaiya menyebut data menunjukkan bahawa mereka yang dikenal pasti sebagai wanita terutamanya menghadapi masalah untuk mengakses penjagaan SRH dan produk haid. Di Kenya, Majlis Penduduk melaporkan kanak-kanak perempuan berhenti sekolah pada kadar yang lebih tinggi kerana kehamilan yang tidak diingini.

• Dr. Ramaiya menekankan keperluan untuk bertindak balas terhadap keperluan kesihatan mental remaja dengan pendekatan berasaskan bukti dan sokongan ibu bapa. Jurang ekonomi yang semakin meluas telah menjejaskan remaja terpinggir yang sudah berisiko. Program mesti memberi perhatian kepada remaja ini dan faktor-faktor yang menyumbang kepada peminggiran mereka. 
• Penutupan sekolah berkaitan wabak menyebabkan remaja berhenti sekolah awal. Ini mencerminkan "kepentingan memastikan sekolah terbuka, menyesuaikan pendidikan dengan keperluan kanak-kanak, dan pendidikan berterusan untuk remaja yang lebih tua yang telah mula bekerja."
• Perlu ada usaha untuk mengurangkan stigma COVID-19 untuk memastikan kesinambungan penjagaan, menyediakan penjagaan individu kepada populasi yang terdedah, dan mengedarkan produk haid.

Cik Van Kouterik berkongsi itu COVID-19 boleh memberi kesan kepada kemajuan ke arah menghapuskan perkahwinan kanak-kanak. UNICEF mengunjurkan bahawa an tambahan 10 juta gadis boleh memasuki perkahwinan kanak-kanak menjelang 2030 disebabkan oleh penutupan sekolah, peningkatan kadar kehamilan remaja, gangguan dalam penjagaan SRH, kejutan ekonomi dan kematian ibu bapa. 

Data perkahwinan kanak-kanak dikumpul dengan melihat wanita berumur 20–24 dan mengenal pasti pada umur berapa mereka berkahwin. Ini bermakna masih terlalu awal untuk mengetahui jenis kesan COVID-19 terhadap perkahwinan kanak-kanak. Untuk mengurangkan kesan itu, Girls not Brides mengesyorkan memastikan akses kepada penjagaan kesihatan dan pendidikan serta mengimbangi kejutan ekonomi akibat wabak itu.

Perlindungan ringkas polisi Girls Not Brides.

Afrika Barat dan Tengah

• Gadis bukan Pengantin diterbitkan a ringkasan dasar dengan Plan International. Ia termasuk pemerhatian daripada ahli di lapangan di Afrika Barat dan Tengah. Mereka telah mendapati peningkatan dalam rogol dan kehamilan remaja, yang membawa kepada perkahwinan kanak-kanak. Mereka juga melaporkan bahawa sukar untuk mengakses penjagaan SRH, termasuk penjagaan selepas bersalin untuk ibu baru.

Mexico 

• Di Mexico, ahli Girls not Brides mendapati peningkatan dalam panggilan keganasan rumah tangga dan kejadian keganasan rumah tangga yang direkodkan. Terdapat lebih sedikit pengguguran yang direkodkan pada 2020 berbanding 2019, berkemungkinan disebabkan wanita dan kanak-kanak perempuan tidak mengakses perkhidmatan kesihatan akibat wabak itu.

India

• Ahli perempuan bukan Pengantin di India menulis bahawa 89% keluarga melaporkan kesan negatif terhadap kewangan isi rumah mereka akibat wabak itu. Gadis terutamanya merasakan perubahan ini, kerana 25% melaporkan berasa tertekan atau bimbang tentang peluang masa depan mereka. Peratusan yang sama bagi kanak-kanak perempuan tidak dapat mengakses bahan pembelajaran jarak jauh, dan ibu bapa mereka mula hilang minat terhadap pendidikan anak perempuan mereka.

• Program mesti meningkatkan pelaburan dalam pendidikan kanak-kanak perempuan, penjagaan SRH, dan sokongan psikososial. Cik van Kouterik menekankan pentingnya penjagaan dan perkhidmatan SRH semasa krisis. 
• Program tindak balas kecemasan harus mengutamakan keperluan remaja perempuan. 
• Pertubuhan masyarakat sivil berasaskan komuniti (CSO) sudah pun bekerjasama secara langsung dengan remaja perempuan, jadi organisasi ini memerlukan sokongan dan pembiayaan.

Untuk mengetahui lebih lanjut tentang kesan COVID-19 terhadap perkahwinan kanak-kanak, pergi ke Pusat pembelajaran Girls Not Brides. Taklimat tersedia dalam bahasa Inggeris, Perancis, Sepanyol, Arab, Bangla dan Portugis.

Di Malaysia, kerajaan meluluskan undang-undang untuk melindungi remaja dengan meningkatkan umur rogol berkanun daripada 12 kepada 16 tahun. Ia juga melarang dan menghukum perkahwinan kanak-kanak. Disebabkan penutupan sekolah pandemik dan kesusahan ekonomi, ramai remaja berisiko mengalami keganasan seksual atau perkahwinan kanak-kanak. Perundangan jenis ini adalah "tiang untuk melindungi ASRH."

Di United Kingdom, perkhidmatan kesihatan digital, Brook, melancarkan perkhidmatan "pintu hadapan digital" untuk menjangkau remaja yang mencari penjagaan SRH melalui telekesihatan. Terdapat pelbagai cabaran mengenai kesihatan digital, termasuk:

• Hilangnya perhubungan bersemuka.
• Keengganan untuk berkongsi maklumat peribadi.
• Keperluan untuk kakitangan klinikal untuk mengenal pasti mereka yang berisiko. 

Melindungi remaja yang mencari penjagaan adalah penting untuk pengendalian sebarang campur tangan, terutamanya kesihatan digital. Untuk memastikan keselamatan pesakitnya, Brook menggalakkan mereka yang berisiko untuk mendedahkannya melalui aplikasi. Ia melatih kakitangan tentang cara mengenal pasti pesakit yang mungkin berisiko (mereka yang menggunakan alkohol atau dadah sebelum hubungan seks, melakukan hubungan seks dengan pasangan yang lebih tua, berasa rendah diri atau tertekan).

Disebabkan gangguan penyampaian perkhidmatan kesihatan di Nigeria akibat COVID-19, rangkaian pekerja kesihatan memutuskan untuk menyesuaikan perkhidmatan mereka untuk menjangkau remaja perempuan. Remaja 360 (A360) menyaksikan perkhidmatan mingguannya berkurangan daripada 2,000+ pra-pandemik kepada 250+ pada April 2020. Untuk memastikan kaunselornya menyediakan penjagaan yang diperlukan kepada pesakitnya, A360 menjalankan latihan maya untuk menyediakan kaunselor dengan COVID- terkini- 19 maklumat. Ia juga memulakan proses untuk mengintegrasikan COVID-19 ke dalam kerja semasanya. Ini membolehkan kaunselor bertemu secara bersemuka dengan pesakit mereka dalam komuniti mereka. Di sana mereka memberikan maklumat SRH dan COVID-19 sambil melaksanakan langkah keselamatan untuk mengurangkan penyebaran COVID-19. Kaunselor kemudiannya boleh merujuk pesakit ke hab A360 untuk tindakan susulan yang diperlukan melalui telefon atau teks.

• Memperkasakan mereka yang berkhidmat dan bekerja dengan remaja untuk memastikan mereka boleh mengenal pasti dan mengutamakan mereka yang berisiko.
• Dapatkan data SRH yang tepat dan pantau keadaan.
• Manfaatkan teknologi digital.
• Kekalkan hubungan manusia, bersemuka.

Bagaimanakah organisasi menyesuaikan respons mereka kepada keperluan SRH remaja semasa pandemik COVID-19? WHO menyiarkan panggilan terbuka untuk menyerahkan kajian kes. Kajian kes mewakili tumpuan pada perkhidmatan SRH, seperti:

• Maklumat dan perkhidmatan kontraseptif.
• Penjagaan HIV.
• Maklumat dan produk kesihatan haid. 

Kajian itu kebanyakannya menyasarkan remaja perempuan dan populasi remaja yang terdedah seperti mereka yang hidup dengan HIV, remaja LGBTQ+ dan mereka yang tinggal di kawasan terpencil.

• Penyesuaian perkhidmatan kebanyakannya berasaskan digital atau jauh. Penyesuaian yang paling biasa ialah penggunaan media sosial, radio dan TV, telekesihatan, perundingan telefon, dan e-farmasi. Penyesuaian jauh mengurangkan risiko penularan COVID-19. Mereka juga bertindak balas terhadap jurang dalam perkhidmatan SRH daripada gangguan COVID-19 dan boleh menjangkau populasi yang paling terdedah. 
• Contoh adaptasi
  • Di Uganda, UNFPA bekerjasama dengan SafeBoda, aplikasi teksi motosikal, untuk mencipta e-farmasi. Sesiapa sahaja, termasuk remaja, boleh memesan komoditi kesihatan reproduktif percuma melalui aplikasi ini. Pasukan perkhidmatan pelanggan telah dilatih secara khusus tentang cara menjawab kebimbangan dan soalan ASRH. Mereka memasukkan 10 farmasi ke apl itu dengan bantuan pelbagai rakan kongsi. 
• Implikasi untuk tindakan dan susulan
  • Penyesuaian boleh digunakan sebagai pelengkap atau pengganti pengaturcaraan tradisional sebelum COVID-19. Terlalu awal untuk kebanyakan kajian memasukkan data penilaian yang betul, jadi terdapat keperluan untuk lebih banyak data tentang keberkesanan. WHO merancang fasa kedua pembangunan kajian kes. Selepas 18–24 bulan, ia ingin mengenal pasti sama ada organisasi masih menggunakannya dan hasil penilaian mereka.

Bolehkah anda menghuraikan idea bunuh diri dalam kalangan remaja?

Dr. Ramaiya: Kadar idea dan percubaan membunuh diri adalah antara 10% hingga 36%. Idea bunuh diri telah digariskan dalam satu kajian di China. Ia mengambil dua kumpulan remaja: satu yang "tertinggal" kanak-kanak dan dikategorikan sebagai terpinggir dan kemudian kumpulan lain tidak "tertinggal" dan dikategorikan sebagai tidak terpinggir. Idea bunuh diri didapati 36% dalam kalangan remaja ini. Bagi remaja yang tidak terpinggir, faktor yang dikaitkan dengan idea bunuh diri termasuk pendidikan ibu bapa yang rendah dan gejala kebimbangan dan kemurungan yang lebih tinggi. Bagi remaja yang terpinggir, faktor risiko termasuk wanita, pendidikan ibu bapa yang lebih rendah, status ekonomi keluarga yang lebih teruk, dan gejala kebimbangan dan kemurungan.

Bolehkah anda menawarkan alasan yang berpotensi mengapa data PMA yang menunjukkan penurunan minimum dalam penggunaan kontraseptif di kalangan wanita muda selaras dengan literatur yang menunjukkan peningkatan kadar kehamilan remaja dan kanak-kanak, awal, dan perkahwinan paksa atau kesatuan (CEFMU), seperti yang ditawarkan oleh penyampai lain? Adakah penemuan PMA ini sejajar dengan penemuan pengumpulan data nasional/global yang lain?

Cik Packer: Penyebut bagi penunjuk PMA ialah wanita yang berisiko hamil yang tidak diingini. Ini ditakrifkan sebagai wanita tidak hamil, tidak subur, berkahwin atau pasangan yang tidak mahu mempunyai anak pada tahun berikutnya. Lebih sedikit remaja berumur 15–19 akan sesuai dengan definisi ini. Kami mempunyai penemuan yang serupa dengan laporan FP2030 baru-baru ini. Data ini menunjukkan penggunaan kontraseptif yang lebih tinggi daripada jangkaan di empat negara dan sedikit penurunan di dua negara tetapi secara keseluruhan tidak banyak perubahan. Data Guttmacher dari Mac 2020 hingga Disember 2020 menunjukkan penurunan yang sangat sedikit dalam penggunaan kontraseptif remaja. Bagi Uganda, ia sebenarnya meningkat daripada tahap pra-pandemik. Data yang tersedia masih terhad, tetapi secara konsisten menunjukkan bahawa gangguan mempunyai kesan yang kurang terhadap SRH daripada yang dijangkakan pada mulanya. Tetapi masih terlalu awal untuk melihat kesan ini ditunjukkan dalam data, jadi kami perlu menunggu lebih lama dan menyemak sumber data lain untuk memahami kesannya.

Apakah dua syor untuk tindakan segera untuk mengurangkan krisis, dan juga dua syor yang penggubal dasar dan pelaksana program harus ambil perhatian, terutamanya berkaitan dengan kesediaan dan tindak balas kecemasan?

• Cikgu Packer
  • Luangkan sedikit masa untuk meraikan kejayaan program dalam meneruskan penyediaan perkhidmatan kontraseptif kritikal.
  • Webinar dan laporan kajian kes boleh membantu kami berkongsi, mempunyai akses kepada dan belajar daripada penyesuaian program yang berjaya ini.
  • Kita harus mereka bentuk data dan alat pengumpulan secara proaktif untuk dapat menganalisis populasi belia dan menangkap pengalaman belia yang pelbagai.
  • Kita harus ingat bahawa kesihatan dan pendidikan adalah berkait rapat. Kita juga harus melihat data untuk menunjukkan kesan kesihatan mental terhadap penggunaan kontraseptif di kalangan belia.
• Dr Ramaiya
  • Dampak ekonomi yang berkaitan dengan wabak telah memberi kesan buruk kepada remaja yang paling terpinggir. Terdapat kaitan antara impak peringkat makro, meso dan mikro—intervensi tidak boleh berlaku secara silo, memfokuskan kepada keperluan individu sahaja. 
  • Kita perlu menyedari hakikat bahawa wabak itu telah memburukkan lagi peminggiran kumpulan-kumpulan yang sudah terpinggir, termasuk mereka yang perempuan dan daripada status sosioekonomi yang lebih rendah. Kita perlu mengurangkan ketidaksamaan ini pada masa hadapan.
• Cik van Kouterik
  • Dua tindakan segera:
    • Adalah penting bagi perempuan untuk kembali ke sekolah. Kami mesti menjamin 13 tahun sekolah untuk setiap kanak-kanak. 
    • Krisis COVID-19 memberi kesan kepada mereka yang paling berisiko untuk perkahwinan kanak-kanak. Kita mesti benar-benar melihat penindasan persimpangan yang dihadapi oleh gadis-gadis dan mengutamakan hak dan keperluan gadis-gadis ini, terutamanya dalam masa krisis. 
  • Cadangan jangka panjang: 
    • Apa yang benar-benar penting ialah penggubal dasar melihat untuk menegakkan hak asasi manusia semasa krisis. Ini bermakna mengutamakan keperluan kanak-kanak perempuan, termasuk penerusan akses kepada penjagaan penting, penjagaan SRHR, dan pendidikan, tetapi juga benar-benar berunding dengan gadis dan wanita semasa kitaran penuh kesediaan kecemasan, risiko, mitigasi dan tindak balas.
    • Kita mesti memastikan organisasi berasaskan komuniti dibiayai dengan baik dan mempunyai sumber yang mereka perlukan untuk meneruskan kerja mereka. Merekalah yang menyediakan perkhidmatan, pendidikan dan sokongan kepada kanak-kanak perempuan, dan kerja mereka adalah penting. 
• Dr Gray
  • Tindakan segera: 
    • Memperkasa dan memaklumkan pekerja kesihatan tempatan adalah penting untuk memastikan tiada wanita atau gadis terputus perkhidmatan, terutamanya mereka yang tinggal di kem pelarian atau di zon konflik. 
    • Kita harus memikirkan dengan teliti tentang reka bentuk dan rangka kerja perkhidmatan telekesihatan. Ramai yang yakin campur tangan ini adalah "masa depan", tetapi mereka mesti menyedari persetujuan, kerahsiaan dan perlindungan semasa mereka bentuk dan melaksanakan alat ini.
  • Cadangan jangka panjang: 
    • Melibatkan dan melibatkan ibu bapa adalah penting, kerana gadis muda mendapatkan perkhidmatan dengan ibu bapa mereka, menggunakan telefon ibu bapa mereka, dan menerima bimbingan ibu bapa mereka. 
    • Perlu ada kerjasama yang lebih mendalam antara pekerja kesihatan dan sekolah. Kita boleh meluaskan jangkauan kepada remaja yang lebih muda dengan menyediakan penjagaan melalui sekolah.
• Encik Ali
  • Tindakan segera: 
    • Perkongsian pengajaran yang dipelajari boleh membantu pihak berkepentingan mengurangkan gangguan COVID-19 dalam penjagaan SRH, terutamanya dalam menjangkau golongan remaja yang paling terdedah. 
    • Mengumpul data adalah penting untuk mengetahui lebih lanjut tentang kesan jangka panjang gangguan dan/atau penyesuaian ini akibat COVID-19.
  • Cadangan jangka panjang: 
    • Kita mesti membolehkan platform yang lebih baik dan lebih cekap untuk pihak berkepentingan untuk menyokong kerajaan mereka bagi membolehkan konsensus mengenai pengaturcaraan ASRH. 
    • Kita harus membangunkan pemesejan yang jelas dan ringkas dengan pihak berkepentingan di sekitar ASRH berdasarkan pengumpulan data kami untuk memastikan kemajuan tidak diterbalikkan akibat pandemik COVID-19.