Knowledge SUCCESS, FP2030, Population Action International (PAI) dan Management Sciences for Health (MSH) bekerjasama dalam siri dialog kolaboratif tiga bahagian mengenai perlindungan kesihatan sejagat (UHC) dan perancangan keluarga. Perbualan ketiga kami tertumpu pada mencapai UHC melalui pembaharuan yang berpaksikan rakyat. Rekap Bahagian 1 (Teori Vs. Realiti dalam UHC dan Perancangan Keluarga) dan Bahagian 2 (UHC dan Skim Pembiayaan Perancang Keluarga: Inovasi dan Integrasi) juga diterbitkan.
Pada 18 Oktober, Knowledge SUCCESS, FP2030, Population Action International (PAI) dan Management Sciences for Health (MSH) telah menganjurkan tiga perbualan terakhir pada perlindungan kesihatan sejagat (UHC) dan perancangan keluarga (FP). Siri ini melibatkan peserta dan penceramah untuk memaklumkan kertas kedudukan mengenai isu ini tepat pada masanya, untuk dikongsi akhir tahun ini.
Dialog 90 minit ketiga memaparkan:
Ringkasan Penuh:
Di bawah, kami telah menyertakan imbasan komprehensif yang memaut ke segmen tepat dalam rakaman penuh (tersedia dalam Inggeris atau Perancis).
Amy Boldosser-Boesch: Reka bentuk dasar dan pelaksanaan perancangan keluarga dan UHC dengan matlamat untuk tidak meninggalkan sesiapa pun di belakang
Amy Boldosser-Boesch merangka perbualan dengan menekankan kepentingan memanfaatkan penglibatan masyarakat daripada organisasi perkhidmatan awam dan kementerian kesihatan kerajaan untuk menyepadukan perancangan keluarga ke dalam reka bentuk dan pelaksanaan dasar UHC.
Untuk membaca rekap dua perbualan sebelumnya dalam siri ini, lihat Bahagian Pertama dan Bahagian kedua.
Objektif dialog ketiga:
Soalan 1 (untuk Dr. Nuzrath Narsodeen dan Prof. Rizal M. Damanik): Bolehkah anda merenungkan kepentingan untuk menekankan perancangan keluarga dan kesihatan seksual dan reproduktif apabila kita bercakap tentang hak asasi manusia sejagat dan mencapai akses sejagat?
Dr. Nuzrath Narsodeen bercakap tentang kepentingan memasukkan FP untuk mencapai kesaksamaan jantina, meningkatkan kesihatan seksual dan reproduktif (SRH), dan mencapai UHC. Idea-idea ini telah dikodkan dalam Pengisytiharan politik PBB mengenai UHC pada 2019, yang merangkumi perkhidmatan perancangan keluarga sebagai elemen penting UHC.
Prof. Rizal M. Damanik menghuraikan tindakan yang telah diambil oleh kerajaan Indonesia untuk mengurangkan kematian ibu, kematian bayi, dan isu kesihatan lain yang termasuk dalam UHC. Sebagai contoh, pada tahun 2018, perkhidmatan FP telah dimasukkan dalam skim pembiayaan insurans kesihatan nasional Indonesia (dikenali sebagai JKN) (Peraturan Tradisional 82/2018). Beliau juga merujuk kepada kesan Peraturan Presiden Indonesia Nombor 18, yang membentangkan rancangan pembangunan jangka sederhana nasional yang, antara lain, menyokong penyediaan perancangan keluarga dan kesihatan reproduktif.
Soalan 2 (untuk Dr. Narsodeen): Sila bincangkan tentang kerja anda memastikan semua komuniti menerima perkhidmatan kesihatan yang berkualiti tinggi, walaupun ketika mengalami masalah kewangan. Siapa yang memutuskan perkhidmatan apa yang diperlukan?
Dr. Narsodeen mengulangi bahawa untuk mencapai UHC, adalah penting untuk mengambil kira pelbagai keperluan semua komuniti. Selalunya, ini bermakna jurang adalah berdasarkan etnik, status kewangan, orientasi seksual atau status perkahwinan. Sebagai contoh, di Sri Lanka, jurang perkhidmatan FP telah ditemui di kawasan perindustrian tinggi dan di tempat pekerja ladang teh berkumpul. Akibatnya, organisasinya telah membuka klinik SRH di kawasan terbiar ini.
Soalan Susulan (untuk Dr. Narsodeen): Adakah terdapat penglibatan antara komuniti terpinggir yang anda berkhidmat dengan pegawai kerajaan yang membentuk apa yang terdapat di kemudahan kesihatan awam?
Dr. Narsodeen menerangkan cara organisasinya berfungsi untuk melengkapkan perkhidmatan kerajaan dengan tawaran kliniknya sendiri apabila terdapat jurang liputan di komuniti terpencil.
Soalan 3 (untuk Prof. Damanik): Bagaimanakah kita boleh menjadikan sistem dan perkhidmatan kesihatan lebih berpusatkan manusia sejajar dengan nilai UHC?
Prof Damanik menyifatkan tindakan Indonesia untuk mencapai UHC, termasuk skim pembiayaan yang telah melaksanakan SRH dalam semua peringkat sistem penjagaan kesihatan. Beliau turut menyifatkan kepentingan melibatkan semua peringkat kerajaan bagi memastikan nilai UHC tercapai. Sebagai contoh, undang-undang diluluskan pada 2014 mewajibkan kemudahan penjagaan kesihatan tertentu menyediakan bekalan kontraseptif percuma kepada semua pasangan umur reproduktif.
Soalan 4 (untuk Adebiyi Adesina): Bagaimanakah kita boleh melibatkan remaja dan belia dalam UHC?
Adebiyi Adesina berkata salah satu pengajaran utama FP2020 ialah kepentingan penyertaan belia. Kini terdapat Pusat Tumpuan FP2030 belia di setiap negara dan di peringkat global. Walau bagaimanapun, organisasi mesti terus menawarkan sumber kewangan dan peluang pembangunan kepada remaja.
Soalan 5 (untuk Prof. Damanik): Bagaimanakah kerajaan memastikan perkhidmatan SRHR yang komprehensif tersedia semasa tindak balas bencana? Adakah terdapat sebarang komitmen daripada kerajaan untuk perancangan tindak balas bencana?
Prof Damanik menekankan bahawa Badan Kependudukan dan Perancang Keluarga Nasional Republik Indonesia (BKKBN) telah lama mengambil berat tentang penyediaan sumber perancangan keluarga kepada mangsa bencana, seperti yang terjejas akibat tsunami 2004. Untuk berbuat demikian, kerajaan menghantar pekerja kesihatan ke pusat pelarian untuk menyediakan perkhidmatan SRHR. BKKBN juga mempunyai sebuah direktorat yang menumpukan pada pengendalian perkhidmatan FP khususnya di kawasan yang kurang membangun, terpencil, termasuk kawasan yang dilanda bencana, dan panduan sumber wujud untuk penyampaian perkhidmatan SRHR di wilayah ini.
Soalan 6 (untuk Dr. Narsodeen): Adakah anda melihat pembahagian pasaran dalam sektor swasta, dengan sektor swasta komersial menangani segmen yang berfaedah dari segi ekonomi dan Persatuan Perancang Keluarga Sri Lanka menangani segmen yang tertinggal? Sejauh manakah terdapat pertindihan antara sektor ini?
Dr Narsodeen menjelaskan bahawa Persatuan Perancang Keluarga (FPA) Sri Lanka komited untuk menyediakan perkhidmatan kepada mereka yang mungkin ketinggalan. Melalui program pemasaran sosial, persatuan ini telah dapat menerima komoditi bersubsidi daripada pembekal. Model penetapan harga yang unik ini mewujudkan mekanisme pembiayaan yang mampan untuk kontraseptif, menjadikan perkhidmatan kesihatan reproduktif lebih berpatutan. FPA juga mempunyai beberapa dasar untuk meningkatkan akses bagi mereka yang tidak mampu mendapatkan perkhidmatan sektor swasta tetapi tidak layak untuk perkhidmatan kerajaan percuma/bersubsidi. Ini termasuk dasar tanpa penolakan, peluang untuk yuran bersubsidi dan perkhidmatan jangkauan percuma.
Soalan 7 (kepada semua ahli panel): Bagi belia yang menggunakan insurans ibu bapa mereka dan mungkin tidak mempunyai akses kepada penjagaan, adakah kita melihat pergerakan untuk memasukkan pendidikan kesihatan seksual dan reproduktif yang komprehensif di UHC atau dalam usaha pelbagai sektor?
En. Adesina membincangkan bahagian penting kerja PAI: memastikan perkhidmatan FP dan program SRH yang komprehensif, termasuk program untuk belia, dimasukkan sebagai sebahagian daripada pakej faedah UHC. Beliau menyerlahkan banyak negara yang berusaha untuk memperbaharui definisi perkhidmatan SRH yang komprehensif, memastikan bahawa pelanggan menyedari faedah yang tersedia untuk mereka, dan mewujudkan tahap privasi untuk perkhidmatan belia.
Dr. Narsodeen menambah bahawa di Sri Lanka, walaupun FPA menawarkan perkhidmatan mesra belia, mengakses perkhidmatan ini adalah satu cabaran kerana halangan budaya dan pantang larang. Walau bagaimanapun, perkhidmatan talian hotline baharu melalui FPA, Pusat Panggilan Happy Life, bertujuan untuk memberikan maklumat sulit kepada belia dan meluaskan maklumat serta akses kepada perkhidmatan SRH untuk populasi belia.
Soalan 8 (untuk semua ahli panel): Memandangkan trend semasa dalam penghijrahan dan perpindahan, bagaimanakah kita memastikan akses kepada populasi ini semasa bergerak, termasuk golongan muda?
En. Adesina mengakui cabaran yang wujud dalam menjana pembiayaan kerajaan untuk sumber SRH semasa konflik. Beliau juga menekankan bahawa pandemik COVID-19 telah menyebabkan banyak kerajaan dalam kegawatan ekonomi, merumitkan lagi isu itu. Walau bagaimanapun, satu strategi adalah meminta masyarakat antarabangsa untuk pembiayaan dan mekanisme untuk menyampaikan sumber.
Prof. Damanik mengetengahkan program kerajaan yang berjaya di Indonesia yang bertujuan untuk membawa maklumat kepada populasi belia yang mengalami perpindahan. Program ini memastikan belia mendapat maklumat perancangan keluarga sebelum berkahwin.
Soalan 9 (untuk Dr. Narsodeen): Adakah terdapat sebarang program atau kisah kejayaan khusus dari Sri Lanka mengenai peningkatan akses untuk kumpulan terpinggir seperti orang LGBTQ+, orang yang hidup dengan HIV, dan mereka yang kurang upaya?
Dr. Narsodeen menekankan bahawa penglibatan FPA dengan Dana Global telah menjadikan klinik mereka dilengkapi dengan baik untuk menjaga pesakit HIV. Bagi mereka yang kurang upaya, FPA memulakan program baharu semasa pandemik COVID-19 yang membolehkan penghantaran ke rumah dan lawatan ke rumah serta pengagihan sumber berasaskan komuniti. FPA berharap dapat memasukkan lebih banyak tayangan, serta tafsiran bahasa isyarat, ke dalam program masa hadapan.
Soalan 10 (untuk Prof. Damanik): Bolehkah anda menyentuh usaha kemampanan untuk perancangan keluarga dan SRHR di UHC?
Prof. Damanik berkongsi bahawa kerajaan Indonesia memperuntukkan bajet untuk kontraseptif di peringkat daerah melalui kerjasama dengan Badan Penyelenggara Jaminan Sosial (Organisasi Pentadbiran Insurans Sosial), profesional kesihatan, dan organisasi penjagaan kesihatan untuk memastikan perkhidmatan perancangan keluarga dilindungi. Kerajaan pada masa ini telah menjamin kesinambungan FP dengan memasukkan perkhidmatan ini dalam rancangan pembangunan belanjawan jangka panjang kerajaan.
Soalan 11 (untuk semua ahli panel): Dalam memasukkan SRHR ke dalam UHC, adakah kerajaan anda menghadapi cabaran dengan undang-undang dan peraturan sedia ada yang tidak selaras dengan piawaian hak asasi manusia, atau adakah undang-undang dan peraturan sudah sedia ada yang membolehkan UHC mengubah jantina ?
Encik Adesina mengetengahkan undang-undang yang menghalang pendidikan SRH yang komprehensif di peringkat tertentu. Sebagai contoh, salah satu kunci untuk memastikan akses kepada perkhidmatan adalah melalui pendidikan belia di persekitaran sekolah. Walau bagaimanapun, negara tertentu melarang pendidikan SRH di sekolah.
Mengenai perundangan dan peraturan di Indonesia, Prof Damanik berkongsi bahawa di bawah undang-undang Indonesia, kontraseptif hanya ditujukan untuk wanita dan pasangan yang sudah berkahwin. Walau bagaimanapun, kerajaan mengiktiraf bahawa kumpulan lain, seperti belia, mungkin memerlukan kontraseptif. Dalam kes sedemikian, beliau menyatakan bahawa pertubuhan bukan kerajaan, pertubuhan masyarakat sivil dan kumpulan bukan untung berusaha untuk menangani keperluan ini.
Ucapan Penutup: Amy Boldosser-Boesch
Untuk menutup sesi ketiga dan terakhir Siri Webinar UHC, Cik Boldosser-Boesch mengucapkan terima kasih kepada ahli panel kerana terlibat dalam perbincangan dan menjawab soalan mencabar yang dikemukakan kepada mereka. Dia berterima kasih kepada penganjur dan jurubahasa untuk webinar itu juga atas bantuan mereka dalam membenarkan semua peserta mengambil bahagian dalam perbualan penting ini. Akhir sekali, Cik Boldosser-Boesch menggalakkan semua orang yang menyeru untuk meneruskan perbincangan penting ini tentang SRHR dan perancangan keluarga dalam agenda UHC dan menyatakan harapannya untuk bertemu semua orang di ICFP di Thailand.
Nak kekal bertunang?
Ingin terlibat dalam mendahului mesyuarat peringkat tinggi PBB UHC seterusnya?