Tumpuan pada CHASE Afrika: Memperkukuh Program Kesihatan dan Alam Sekitar Bersepadu melalui Perkongsian Strategik di Afrika Timur

Sila perkenalkan diri anda secara ringkas dan kerja CHASE Afrika.

Nama saya Harriet Gordon-Brown, dan saya menyertai CHASE Africa pada Ogos 2020 sebagai pengurus program dan perkongsian. Apabila pengarah kami bersara musim panas lalu, saya mengambil alih sebagai CEO. CHASE Africa, yang bermaksud Kesihatan Komuniti dan Persekitaran Lestari, telah menyokong komuniti luar bandar di Kenya dan Uganda sejak 10 tahun lalu. Kami berkembang daripada badan amal sebelumnya yang mempunyai tumpuan alam sekitar. Apabila membentuk CHASE Afrika, pengasas dan pengarah kami, Robin Witt, mengambil perubahan besar untuk menekankan kesihatan reproduktif wanita dan menangani keperluan yang tidak dipenuhi untuk perancangan keluarga.

Apakah yang mendorong CHASE ke arah pendekatan merentas sektor kesihatan, alam sekitar dan pembangunan?

Ia benar-benar datang daripada Robin Witt, yang mengasaskan CHASE dan masih terlibat secara aktif dengan pengumpulan dana kami dan menyumbang kepada strategi.

Dia telah membentuk sebuah organisasi bernama Rift Valley Tree Trust, yang memberi tumpuan kepada pemulihan hutan. Isterinya adalah warga Kenya dan sepanjang bertahun-tahun dia melawat negara itu, dia melihat banyak penebangan hutan. Ini memberi inspirasi kepada pembangunan projek penanaman semula hutan. Bagaimanapun, selepas melawat beberapa projek dan lebih banyak bercakap dengan wanita di kawasan yang terjejas, beliau menyedari bahawa sebenarnya projek penghutanan semula ini hanya memenuhi salah satu keperluan mereka. Akses mereka kepada perkhidmatan kesihatan, termasuk perancangan keluarga dan keupayaan mereka untuk merealisasikan kesihatan dan hak reproduktif seksual mereka, adalah sangat terhad. Dan dia sedar ini sebenarnya masalah yang lebih besar yang perlu ditangani. Itu membawa kepada perubahan yang ketara pada 2012, dan pembentukan CHASE Afrika. Kini sebahagian besar pembiayaan kami disalurkan kepada komponen kesihatan kerja. Sebahagian besarnya disebabkan oleh organisasi yang telah kami pilih untuk bekerjasama, kami telah mengambil pendekatan yang lebih bersepadu.

Bolehkah anda bercakap sedikit lagi tentang kepentingan perkongsian dalam kerja anda dan terangkan bagaimana rupa proses anda bekerja dengan rakan kongsi?

Perkongsian kami sangat penting untuk cara kami bekerja. Kami bekerja sepenuhnya melalui rakan kongsi tempatan. Kami tidak melaksanakan projek sendiri, dan pada masa ini, kami tidak mempunyai kakitangan di lapangan. Jika kami benar-benar berkembang untuk mempunyai kehadiran di dalam negara, kami masih akan melaksanakan melalui rakan kongsi tempatan kerana kami merasakan mereka berada di tempat terbaik. Kami sengaja memilih rakan kongsi tempatan yang sudah mempunyai hubungan komuniti yang kukuh melalui kerja yang mereka lakukan atau kerana mereka telah berkembang daripada komuniti setempat itu sendiri. Ini ialah model penyampaian yang telah kami pilih untuk menyokong. Itulah yang CHASE selalu lakukan dan akan terus lakukan.

Tahun demi tahun kami telah meningkatkan bilangan rakan kongsi yang kami bekerjasama. Pada masa ini kami mempunyai 13 rakan kongsi. Baru-baru ini, pendekatan kami adalah untuk bekerjasama dengan projek yang tidak mempunyai program kesihatan dan menyokong mereka untuk melapisi komponen kesihatan kepada kerja sedia ada mereka. Kami juga mempunyai beberapa rakan kongsi yang adalah bekerja dalam kesihatan, tetapi tidak pembiakan kesihatan. Dan sekali lagi, ia mengenai lapisan dalam perkhidmatan pelengkap tambahan.

Contoh bagaimana kami cuba memperkukuh infrastruktur kesihatan sedia ada dan mengelakkan pertindihan usaha adalah hakikat bahawa semua rakan kongsi kami bekerjasama dengan Kementerian Kesihatan. Mereka adalah rakan kongsi utama kepada program kami. Rakan kongsi kamilah yang membentuk dan membangunkan memorandum persefahaman dengan Kementerian Kesihatan tempatan.

Apakah antara cabaran terbesar yang anda hadapi dalam kerja anda dalam program kesihatan dan persekitaran bersepadu? Dan apakah yang telah dilakukan oleh organisasi anda untuk menangani cabaran ini?

Terdapat keperluan besar untuk penyediaan maklumat mengenai kesihatan—terdapat banyak mitos dan salah tanggapan. Kami bekerja sebahagian besarnya dalam masyarakat yang agak patriarki dan di kawasan yang agak terpencil di mana tahap pendidikannya berbeza-beza, dan terdapat sangat sedikit (atau tiada) pendidikan seks di sekolah. Langkah pertama ialah memberikan maklumat kepada orang ramai, supaya mereka memahami cara badan mereka berfungsi, dan cara mereka boleh meningkatkan kesihatan dan hak reproduktif dan seksual mereka. Bagi kebanyakan wanita, apabila mereka menyedari bahawa mereka boleh memilih bila dan berapa kerap untuk menjarakkan kehamilan mereka, perancangan keluarga tidak memerlukan banyak pujukan. Mereka tahu bahawa ia akan memudahkan kehidupan mereka, menghargai bahawa ia lebih baik untuk kesihatan mereka dan membolehkan mereka menjaga dan mendidik anak-anak yang mereka ada. Langkah kedua ialah melakukan banyak kerja untuk mendidik dan melibatkan lelaki kerana mereka selalunya pembuat keputusan. Ini melibatkan, sebagai contoh, menganjurkan dialog lelaki dan mengenal pasti model peranan lelaki. Pendekatan ini sangat berkesan, tetapi ia masih merupakan cabaran yang berterusan.

Baru-baru ini, kami lebih menumpukan pada cabaran untuk menjangkau golongan remaja dan belia kerana kebanyakan komuniti tempat kami bekerja mengalami kadar kehamilan remaja dan perkahwinan awal yang tinggi. Sama seperti cabaran menjangkau wanita, belia selalunya tidak mempunyai agensi untuk membuat keputusan tentang kehidupan mereka sendiri. Itulah sebabnya bekerja selari dengan program komuniti kami yang lebih luas adalah sangat berkesan. Terima kasih kepada pendekatan baharu yang telah kami pelajari daripada rakan kongsi kami, kami kini melakukan lebih banyak usaha untuk meningkatkan kesedaran tentang kesihatan dan hak seksual dan reproduktif selari dengan menjadikan penyediaan perkhidmatan lebih mesra remaja dan belia.

Kerja-kerja itu dilakukan di dalam dan di luar sekolah. Dengan kerja di sekolah, ramai rakan kongsi kami melaksanakan apa yang mereka panggil "kelab hak kanak-kanak," yang berkesan. Ini melibatkan mendidik kanak-kanak perempuan tentang kesihatan haid dan membantu mengurangkan jumlah kanak-kanak perempuan yang tidak dapat hadir ke sekolah kerana kekurangan akses kepada produk kesihatan haid. Kelab juga memastikan kanak-kanak perempuan menyedari hak mereka dengan lebih meluas—mengajar mereka apa yang perlu dilakukan jika mereka merasakan hak mereka telah dicabuli, dan bagaimana mereka boleh melaporkannya. Kelab-kelab ini juga memberikan maklumat tentang kesihatan mereka kepada kanak-kanak perempuan dan lelaki, termasuk kesihatan seksual dan reproduktif, memandangkan sekolah-sekolah sering kekurangan pendidikan seks yang komprehensif dan selalunya adalah tabu untuk bercakap tentang seks dalam keluarga. Ini tentang menyediakan maklumat kepada orang ramai, yang boleh membawa kepada perbincangan yang lebih luas mengenai rancangan masa depan mereka, peluang kerjaya atau latihan lain yang mungkin mereka perlukan.

Bagi menjangkau remaja dan belia di luar sekolah, kami mengambil pendekatan proaktif, "remaja-menglibatkan belia" di mana rakan kongsi kami melatih mentor rakan sebaya dan jaguh belia supaya merekalah yang menyampaikan mesej kepada rakan sebaya mereka. Mereka menganjurkan acara yang berbeza, termasuk acara sukan, dan cuba menjangkau belia dengan cara yang inovatif, bergantung pada tempat yang sering mereka kunjungi dalam komuniti. Ia boleh berada di sekitar dewan kolam, di kampung, tempat orang ramai mengumpul air, atau di stesen motosikal Boda Boda.

Adakah anda mempunyai sebarang inovasi dalam kerja kesihatan dan persekitaran bersepadu yang sedang dibangunkan atau laksanakan oleh organisasi anda?

Salah satu kekuatan kami ialah kerja kami dengan organisasi pemuliharaan—menyokong mereka untuk menyepadukan komponen kesihatan ke dalam program mereka. Melalui perkongsian ini dan membina infrastruktur sedia ada mereka, kami dapat menggunakan kemahiran dan kepakaran yang telah mereka bangunkan untuk penglibatan komuniti dalam isu yang kompleks seperti konflik manusia-hidupan liar, pengurusan sumber semula jadi komunal dan hak tanah untuk menyediakan maklumat dan mempunyai keterbukaan. dan perbincangan sukar mengenai kesihatan dan hak seksual dan reproduktif dengan masyarakat. Kami berminat untuk berkongsi pengalaman ini dengan organisasi lain dan telah menulis panduan “Menyokong Kesihatan Komuniti dan Ekosistem. Panduan tentang sebab, dan bagaimana, untuk memasukkan kesihatan masyarakat dan perancangan keluarga berasaskan hak dalam program pemuliharaan”, dan telah berkongsi pengalaman kami dengan organisasi pemuliharaan tempatan yang lain. Kami juga merupakan ahli Pasukan Petugas IUCN mengenai Biodiversiti dan Perancangan Keluarga.

Semasa kami menyediakan pembiayaan untuk inisiatif ini, rakan kongsi pemuliharaan menyelaraskan perkhidmatan jangkauan daripada kemudahan kesihatan sedia ada di rantau ini. Ini termasuk perkara seperti jangkauan mudah alih dan apa yang kami panggil perkhidmatan "jururawat beg galas". di mana seorang jururawat pergi ke kawasan terpencil di belakang motosikal untuk menyampaikan perkhidmatan kesihatan dari klinik Kementerian Kesihatan sedia ada.

Pada masa ini, kami mempunyai tujuh rakan kongsi pemuliharaan tempatan yang melakukan kerja jenis ini dan kami berminat untuk berkembang untuk melibatkan orang lain.

Melangkah ke hadapan, kami juga ingin menunjukkan cara kesihatan boleh digabungkan dengan program lain oleh organisasi yang bekerjasama dengan komuniti luar bandar (termasuk WASH, pendidikan, pertanian atau kewangan mikro). Kami akan meneroka kemungkinan perkongsian untuk kesan ini.

Apakah antara pencapaian CHASE Afrika yang dicapai sepanjang tahun yang paling anda banggakan?

Saya berbangga dengan maklumat kesihatan yang telah kami sampaikan, dan penggunaan perkhidmatan. Walaupun kami telah berkembang sebagai sebuah organisasi, kami masih kecil dengan sistem pemantauan dan penilaian yang agak mudah untuk mengukur komunikasi perubahan tingkah laku. Walau bagaimanapun, kami mempunyai bukti anekdot yang ketara tentang perubahan sikap, di samping peningkatan penggunaan perkhidmatan di kawasan tempat kami bekerja, untuk menunjukkan bahawa kaedah kami melibatkan komuniti dan memudahkan dialog adalah benar-benar berkesan.

Saya juga berbangga kerana kami telah melakukan kerja dengan cara yang lebih mampan. Kami tidak hanya menyampaikan perkhidmatan di satu tempat dan teruskan. Kami bekerjasama dengan orang yang mempunyai komitmen jangka panjang kepada komuniti ini. Kami tahu perubahan jenis ini memerlukan masa. Ia tidak berlaku dalam sekelip mata.

Kakitangan dalam organisasi rakan kongsi kami yang menjalankan projek selalunya merupakan satu-satunya pakar kesihatan dalam organisasi mereka. Oleh itu, adalah berguna untuk mereka dapat belajar daripada orang lain yang menjalankan program serupa di tempat lain dan menghadapi cabaran yang serupa. Kami telah dapat memudahkan banyak pembelajaran silang antara projek. Sebagai contoh, kami menyokong lawatan pertukaran dan kami menyediakan serta memudahkan peluang tetap (webinar dan persidangan tahunan) di mana rakan kongsi kami boleh belajar daripada satu sama lain.

Apakah beberapa pengajaran penting yang telah anda pelajari melalui pengalaman anda dalam kerja merentas sektor?

Saya berasal dari latar belakang pembangunan luar bandar bersepadu, jadi saya sentiasa tahu bahawa masalah dan cabaran rakyat adalah saling berkaitan. Namun begitu, banyak kerja pembangunan dilakukan dengan cara yang sangat senyap. Saya fikir terdapat skop yang besar untuk menangani masalah orang ramai secara holistik, sama ada kemiskinan, kesihatan yang lemah atau akses yang lemah kepada perkhidmatan. Ia pelbagai rupa dan oleh itu memerlukan pendekatan bersepadu. Dan saya berpendapat bahawa bekerja dengan rakan kongsi yang mempunyai komitmen jangka panjang kepada komuniti dan membina kapasiti komuniti tersebut pada masa yang sama adalah cara yang sangat berharga untuk membuat perubahan dan memperkasakan komuniti tersebut untuk membuat perubahan sendiri.

Adakah terdapat perkara lain yang anda ingin kongsikan tentang kerja anda?

Kerja bersepadu kami berlaku dalam cara yang berbeza. Seperti yang saya nyatakan, kami mempunyai program dengan rakan kongsi pemuliharaan, tetapi kami juga mempunyai rakan kongsi yang melakukan kerja di kawasan luar bandar yang tidak berkaitan dengan ruang atau organisasi pemuliharaan. Mereka mengintegrasikan kerja kesihatan dan alam sekitar di peringkat komuniti untuk menangani isu bagi orang yang kehidupan dan mata pencarian mereka sangat bergantung kepada sumber semula jadi.

Rakan kongsi ini, salah seorang daripadanya ialah Pusat Penyelidikan dan Advokasi Rwenzori, sedang melakukan kerja kesihatan seiring dengan menangani isu seperti ketidakamanan makanan dan perubahan iklim, membina daya tahan perubahan iklim, dan menambah baik struktur komuniti untuk mengukuhkan pengurusan sumber asli. Ini boleh termasuk, sebagai contoh, menyokong penggunaan dapur memasak untuk mengurangkan beban alam sekitar akibat degradasi hutan, yang juga memberi manfaat kepada wanita dengan mengurangkan masa yang diperlukan untuk mengumpul kayu api dan menyediakan makanan. Ia juga termasuk taman dapur dan pertanian pintar iklim untuk meningkatkan pemakanan, membina daya tahan terhadap perubahan iklim dan menyediakan peluang untuk penjanaan pendapatan.