Siri Blog FP UHC: Memastikan Akses Saksama kepada Perancang Keluarga dalam Sistem Penjagaan Kesihatan India

Perancangan Keluarga telah diiktiraf sebagai salah satu penyelesaian yang paling kos efektif untuk mencapai kesaksamaan jantina dan kesaksamaan kerana ia memperkasakan wanita dengan pengetahuan dan agensi untuk mengawal badan dan pilihan reproduktif mereka¹. Ia adalah pelaburan dengan kesan rentas sektor, yang mempunyai kaitan dengan kesemua 17 matlamat Matlamat Pembangunan Mampan (SDG) sama ada secara langsung atau tidak langsung. Kehamilan yang tidak diingini, pengguguran yang tidak selamat, dan kematian ibu akan menurun kira-kira dua pertiga jika semua wanita di negara berpendapatan rendah dan sederhana yang ingin mengelakkan kehamilan menggunakan kontraseptif moden dan semua wanita hamil mendapat penjagaan yang diperlukan².

India telah menjadi ahli FP2030, dahulunya perkongsian global FP2020 yang dimulakan pada 2012. Ia merupakan penandatangan kepada komitmen FP2030, dahulunya FP2020 dan berpegang teguh pada komitmennya untuk meningkatkan kadar prevalens kontraseptif moden, mengurangkan keperluan yang tidak dipenuhi untuk perancangan keluarga, memenuhi tuntutan untuk merancang keluarga melalui kontraseptif moden, dan meningkatkan perbelanjaan untuk perancangan keluarga. Sebagai negara membuat mereka FP2030 komitmen tahun lepas, India, bersama-sama dengan komitmen lain, telah mengutamakan memastikan perkhidmatan perancangan keluarga berkualiti di kawasan yang sukar dijangkau sejajar dengan komitmennya untuk "tidak meninggalkan sesiapa pun."

Usaha kerajaan India ke arah meningkatkan akses kepada kontraseptif boleh dirumuskan dalam tiga strategi kritikal yang dilaksanakan dalam Program Perancang Keluarga Negara pada 2016-17.

• Pelancaran Mission Parivar Vikas (MPV) Program, program utama Kementerian Kesihatan dan Kesejahteraan Keluarga, Kerajaan India, untuk meningkatkan akses kepada perkhidmatan kontraseptif dan perancangan keluarga di 146 daerah kesuburan tinggi di 7 negeri tumpuan tinggi (Uttar Pradesh, Bihar, Rajasthan, Madhya Pradesh, Chhattisgarh Jharkhand dan Assam). Memandangkan kejayaan program itu, kerajaan telah meningkatkannya kepada semua daerah bukan MPV lain di tujuh negeri tumpuan tinggi dan semua enam negeri Timur Laut.
• Pengenalan tiga kontraseptif baru - Kontraseptif Suntikan – Medroxyprogesterone Acetate (MPA) Centchroman, Progestin Only Pills* (POPs) [*secara perintis]
• Pelaksanaan Sistem Maklumat Pengurusan Logistik Perancang Keluarga (FP-LMIS) untuk memastikan rantaian bekalan komoditi perancangan keluarga yang lebih baik.

Perbandingan antara Tinjauan Kesihatan Keluarga Kebangsaan Keempat & Kelima (NFHS) mendedahkan bahawa India telah meningkatkan hasil kesihatan dan kesuburannya dengan ketara. Negara ini telah mencapai tahap penggantian kadar kesuburan 2.0, yang menunjukkan bahawa India sedang menuju ke arah penstabilan penduduk dan kita mesti mengelak daripada tindakan paksaan kawalan penduduk. Penggunaan kontraseptif moden meningkat kepada 56.4% pada 2019-21 daripada 47.8% pada 2015-16. Walaupun keperluan perancangan keluarga yang tidak dipenuhi bagi wanita berkahwin (15-49 tahun) menurun kepada 9.4%, ia masih tinggi, bermakna masih ramai wanita yang tidak dapat menggunakan perkhidmatan perancangan keluarga. Ini mungkin kerana perkhidmatan tidak tersedia atau mereka tidak mempunyai agensi untuk mengakses dan menggunakan perkhidmatan tersebut.

Komitmen FP2030 India juga bertujuan untuk memastikan akses kepada dan memperluaskan rangkaian kontraseptif dengan penambahan pilihan kontraseptif baharu (implan dan MPA Sub-kutaneus), meningkatkan Masa Sihat dan Jarak Kehamilan (HTSP) melalui Perancangan Keluarga Selepas Bersalin, termasuk di kawasan bandar di bawah MPV, mempergiatkan komunikasi perubahan sosial dan tingkah laku untuk semua peringkat umur, terutamanya golongan muda, dan melibatkan organisasi masyarakat sivil untuk penjanaan kesedaran dan meningkatkan penglibatan masyarakat untuk perancangan keluarga³, yang kesemuanya menyumbang dengan ketara ke arah mencapai matlamat perlindungan kesihatan sejagat.

Cabaran yang berterusan

Walaupun terdapat usaha, cabaran ketidaksamaan dalam perlindungan penjagaan kesihatan, hasil dan perlindungan kewangan masih berlaku. Kadar Prevalensi Kontraseptif Moden (mCPR) berbeza mengikut tempat tinggal orang (bandar: 58.5% dan luar bandar: 55.5%), dan atas dasar kekayaan, (50.7% untuk orang dalam kuartil kekayaan terendah dan pada 58.7% dalam kuartil kekayaan tertinggi). Akses kepada perkhidmatan perancangan keluarga juga bergantung kepada pendidikan. Kadar Kesuburan Jumlah (TFR) wanita yang bersekolah lebih daripada 12 tahun ialah 1.78, manakala bagi wanita yang tidak berpendidikan ialah 2.82. Semua ini menunjukkan golongan yang kurang bernasib baik, kurang berpendidikan dan berpendapatan rendah di luar bandar berada dalam keadaan yang kurang bernasib baik dalam menguruskan kesuburan mereka.

Remaja, khususnya, mempunyai keperluan yang tidak dipenuhi untuk penjagaan kesihatan seksual dan reproduktif (SRH)⁴. Menurut NFHS-5, keperluan yang tidak dipenuhi dalam kalangan remaja (15-19 tahun) ialah 17.8% dan untuk dewasa muda (20-24 tahun) ialah 17.3%. Ramai remaja dan belia merasakan bahawa perkhidmatan penjagaan kesihatan awam tidak ditujukan untuk mereka disebabkan oleh rasa kurang hormat, privasi dan kerahsiaan yang nyata; takut stigma; diskriminasi; dan pengenaan nilai moral penyedia penjagaan kesihatan⁵.

Jalan kehadapan

Untuk memastikan liputan terakhir program perancangan keluarga di India, langkah-langkah berikut disyorkan:

1. Sistem penjagaan kesihatan primer yang kukuh boleh memainkan peranan penting dalam memaksimumkan julat dan jangkauan pilihan kontraseptif yang tersedia untuk semua, dan asas untuk mencapai perlindungan kesihatan sejagat. Melalui kaunseling dan perkongsian maklumat, penyedia penjagaan kesihatan primer seharusnya dapat menangkis mitos sedia ada mengenai kaedah perancangan keluarga dan membantu dalam membuat pilihan kontraseptif termaklum, terutamanya melalui penggunaan Kontraseptif Boleh Balik Bertindak Lama.
2. Data tinjauan dan penyelidikan adalah blok bangunan tadbir urus, dasar dan keputusan program. Data perlu digunakan secara berkesan oleh penggubal dasar melalui pertukaran dan dialog tetap dengan penyelidik, organisasi masyarakat sivil yang bekerja di akar umbi dan petugas yang melaksanakan program, untuk menggalakkan perancangan keluarga yang positif dan hasil SRH untuk semua. Memperkukuh Sistem Maklumat Pengurusan Kesihatan, di bawah Misi Kesihatan Nasional dan menggunakan datanya untuk membuat keputusan boleh membantu mereka bentuk program yang menangani keperluan khusus dan isu komuniti seperti yang dikenal pasti oleh data.
3. Dasar dan tindak balas program perlu mengambil kira pembolehubah sosiobudaya dan kesannya terhadap akses kepada perancangan keluarga dan perkhidmatan SRH. Tanpa mempertimbangkan dan menangani dengan sewajarnya penentu sosial kesihatan, seseorang tidak dapat merapatkan ketidaksamaan antara individu, pasangan dan keluarga, yang merupakan ancaman terbesar untuk mencapai perlindungan kesihatan sejagat. Penggunaan strategi komunikasi dan intervensi perubahan sosial dan tingkah laku yang disasarkan dalam isu perancangan keluarga, kesihatan remaja dan SRH untuk menangani norma sosial dan jantina boleh membantu mencapai kesaksamaan dan jangkauan untuk semua.

Kesimpulan

Perancangan keluarga ialah alat yang berkuasa untuk memenuhi keperluan kesihatan reproduktif dan kesuburan orang ramai dan sememangnya menjadi nadi campur tangan politik dan program di India serta di peringkat global. Walau bagaimanapun, program perancangan keluarga India, walaupun banyak kejayaannya, terpaksa berhadapan dengan salah tanggapan, kekurangan maklumat mengenai kontraseptif, dan jurang berterusan dalam persepsi orang ramai tentang kepentingan dan keperluan untuk perancangan keluarga. Pelbagai pusingan Tinjauan Kesihatan Keluarga Kebangsaan menunjukkan keperluan berterusan yang tidak dapat dipenuhi untuk perancangan keluarga, yang boleh menjadi penghalang kepada kesedaran wanita tentang keperluan kesihatan reproduktif dan kesuburan optimum mereka. Pelbagai faktor yang menyumbang kepada keperluan wanita yang tidak dipenuhi untuk perancangan keluarga termasuk akses kepada kualiti penjagaan, tahap maklumat tentang kontraseptif, kualiti kaunseling, dan norma sosiobudaya yang menghalang penggunaan kontraseptif.

Melangkah ke hadapan, perancang dan pelaksana program harus memberi tumpuan kepada langkah-langkah berikut:

• Kualiti penjagaan, termasuk a campuran kaedah kontraseptif, perlu dibuat mudah diakses terutamanya di wilayah dan dalam komuniti yang melaporkan keperluan yang tidak dipenuhi yang tinggi.
• India harus memperluaskan lagi kumpulan pilihan kontraseptif untuk memasukkan kaedah tambahan untuk jarak untuk meningkatkan jangkauan terakhir perkhidmatan penjagaan kesihatan reproduktif berkualiti di wilayah yang kurang mendapat perkhidmatan.
• Beberapa kajian penyelidikan telah mendokumentasikan kekurangan pengetahuan yang menyeluruh tentang kontraseptif di kalangan pelanggan serta pembekal di seluruh negara membangun. Kebimbangan ini boleh ditangani dengan menyediakan perkhidmatan kaunseling yang berkesan dan pembinaan kapasiti pekerja barisan hadapan, yang membolehkan pelanggan memilih kaedah pilihan mereka, menangani kekurangan pengetahuan dan ketakutan wanita mengenai kesan sampingan kontraseptif.
• Kerajaan mesti memberi tumpuan kepada komunikasi perubahan sosial dan tingkah laku yang disasarkan untuk menangani tentangan sosial yang dijangkakan daripada suami, keluarga, masyarakat, dan pemimpin agama, terhadap penggunaan kontraseptif dan keinginan wanita untuk mengawal kesuburan.
• Usaha bersepadu diperlukan untuk memperkenalkan pendidikan seksualiti yang komprehensif secara sistematik, termasuk maklumat tentang konsep, kontraseptif, dan kesihatan reproduktif antara aspek lain.

¹ https://www.ghspjournal.org/content/4/2/191?__hstc=175320440.4b44870ec4a577029c49e44b73bd3bee.1671408000146.1671408000147.1671408000148.1&__hssc=175320440.1.1671408000149&__hsfp=3515293548
² https://www.guttmacher.org/article/2021/07/sexual-and-reproductive-health-care-key-achieving-universal-health-coverage
³ https://fp2030.org/india
⁴ https://www.guttmacher.org/report/adding-it-up-investing-in-sexual-reproductive-health-2019
⁵ https://www.prb.org/resources/adolescents-and-youth-are-key-to-fully-achieving-universal-health-coverage/